نوکیا ۹۰۰۰ نخستین گوشی هوشمند بود که به بازار عرضه شد. در طی دو دهه گذشته گوشی‌های هوشمند پیشرفت و وابستگی کاربران به آن‌ها رشد کرده است. به باور برخی کارشناسان تلفن هوشمند به بخشی از بدن کاربران تبدیل شده است.

امروزه شاید زندگی بدون گوشی‌های هوشمند برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان امری غیرقابل تصور باشد. نقش سنتی تلفن در برقراری مکالمات صوتی تنها یکی از کاربردهای کوچک تلفن‌های هوشمند است.

پیدا کردن نقشه راه، اطلاع یافتن از وضعیت هوا، ثبت لحظه‌ها از طریق عکاسی دیجیتال، گوش دادن به کانال‌های رادیویی و تماشای برنامه‌های تلویزیونی، دسترسی به وضعیت به روزشونده‌ی تناسب اندام و مقدار کالری در حال مصرف در هنگام پیاده‌روی یا دیگر فعالیت‌ها و … از جمله امکاناتی است که تلفن‌های هوشمند در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد.

به باور برخی متخصصان تلفن هوشمند، ابزاری است که به بخشی از بدن کاربران تبدیل شده است. آن‌چه تلفن هوشمند امروزی را از ابتدایی‌ترین نمونه آن مجزا می‌کند نه تنها میزان قابلیت‌های به شدت پیشرفته و متفاوت آن در حال حاضر که حجم و وزن آن نیز است.

گوشی نوکیا مدل ۹۰۰۰ را اولین نمونه از گوشی هوشمند می‌دانند. این گوشی بیست سال پیش، دقیقا در روز ۱۵ اوت ۱۹۹۶ به بازار رو به رونق تکنولوژی‌های ارتباطاتی ارائه عرفی شد.

این گوشی که به آن دایناسور دنیای گوشی‌های هوشمند نیز می‌گویند، ۳۹۷ گرم (تنها ۱۰۰ گرم کم‌تر از نیم کیلو) وزن داشت و برخلاف مدل‌های امروزی قطور بود. این گوشی هم در خدمت انجام وظایف تلفن‌های معمولی بود و هم قابلیت‌های یک کامپیوتر خانگی از قبیل ارائه مرورگر وب و نرم‌افزار آفیس را داشت و از امکانات دستگاه فکس نیز برخوردار بود.

نوکیا ۹۰۰۰ که نسبت به گوشی‌های هوشمند امروز از توانایی‌های محدودی برخوردار بود، بسیار گران بود و در زمان عرضه‌اش در سال ۱۹۹۶ میلادی مبلغی معادل ۱۴۰۰ یورو قیمت داشت. 

اما آن‌چه همچنان و هنوز یکی از نوآوری‌های خلاقانه‌ی بشر محسوب می‌شود، امروزه چالش‌هایی را با خود به همراه آورده است. برای مثال این روزها مقامات شهر سئول، پایتخت کره جنوبی، از حمله "زامبی‌های تلفن‌‌های هوشمند" به فضاهای شهری سخن به میان آورده‌اند و روان‌شناسان خواستار تمرین خویشتن‌داری کاربران از پاسخ‌گویی یا خواندن پیام‌ها و پست‌های شبکه‌های اجتماعی و … شده‌اند.

کارشناسان معتقدند، اعتیاد به گوشی هوشمند مثل اعتیاد به الکل نیست و به همین خاطر نیز نیازی به ترک اعتاید نیست، اما باید استفاده از این ابزار نوین را به‌شکلی مطلوب مدیریت کرد.نتایج یکی از آخرین نظرسنجی‌های انجام‌گرفته درباره میزان وابستگی کاربران به گوشی‌های هوشمند که توسط یک مؤسسه طراحی اپلیکیشن در آمریکا انجام گرفته، نشان می‌دهد که درصد قابل توجهی از کاربران گوشی‌های هوشمند حاضرند از رابطه جنسی چشم بپوشند، اما گوشی‌های هوشمند خود را ترک نکنند.

پرسش‌های مطرح‌شده در این نظرسنجی جدید غالبا پیرامون ترجیحات کاربران گوشی‌های هوشمند است که میان ترک گوشی‌های خود یا ترک نیازها، دیگر لذت‌ها یا عادات خود کدام را انتخاب می‌کنند.

بر اساس نتایج این نظرسنجی ۲۹ درصد آمریکایی‌ها حاضرند به روابط جنسی بدرود بگویند، ولی گوشی‌های هوشمند خود را کنار نگذارند.

همچنین ۷۴ درصد آمریکایی‌ها می‌گویند اگر قرار باشد بین یک ماه ننوشیدن الکل و یک هفته گذران زندگی بدون تلفن هوشمند یکی را انتخاب کنند، گزینه‌ی آنها ننوشیدن الکل خواهد بود.

در همین حال ۲۲ درصد شهروندان آمریکا که می‌گویند بدون دسترسی به گوشی‌های هوشمندشان و سر زدن به شبکه‌های اجتماعی آنلاین نظیر فیس‌بوک مضطرب می‌شوند، اذعان می‌کنند که حاضرند یک روز غذا نخورند، اما حاضر نیستند برای یک روز از سر زدن به شبکه‌های اجتماعی چشم‌پوشی کنند.